Bazylianie

Історія Церкви

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Текст поль./укр.

Józef Przepiórski (1886-1955). Urodził się 7 stycznia 1886 roku w Jaworowie k/Lwowa. Żonaty. Wyświęcony został na kapłana 5 sierpnia 1912 roku w Przemyślu. Od 1927 roku piastuje stanowisko proboszcza parafii w Chorobrowie (waręzki dekanat). Zostaje aresztowany w ramach przeprowadzanej akcji „Wisła” i przez 2 miesiące jest więziony w Hrubieszowie. Po przybyciu w 1947 roku na teren Warmii i Mazur, jako jeden z pierwszych księży obrządku greckiego zapoznał się w Biskupcu Reszelskim z liturgią obrządku łacińskiego na specjalnym kilkutygodniowym kursie prowadzonym przez księży łacińskich: Wacława Hipsza i dra Józefa Wierzbickiego, co było warunkiem otrzymania od prymasa Polski indultu birytualizmu i skierowania do pracy w szeregach duchowieństwa rzymskokatolickiego. Koszty kursu w całości pokrywała diecezja warmińska. Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Текст поль./укр.

BAZYLI OSZCZYPKO – (1890-1971). Urodzony 17 stycznia 1890 roku w Serafince, województwo stanisławowskie. Żonaty. Student greckokatolickiego Seminarium Duchownego we Stanisławowie (1911-1914). Pierwsza wojna nie pozwoliła mu zakończyć seminarium, które kontynuował w 1916 roku we Lwowie. Został wyświęcony 2 czerwca 1918 roku przez stanisławowskiego biskupa Grzegorza Chomyszyna. Administrator Rosochacza pow. czortkowski (15.06-01.11.1918 roku), administrator parafii Czerniowce na Bukowinie (1.XI.1918-III.1928), proboszcz w Borszczowicach k/Lwowa (1928-1948). W styczniu 1949 roku został zesłany do obozu na Syberię. Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Текст поль./укр.

JERZY MĘCIŃSKI (1885-1974). Urodzony 11 stycznia 1885 r. w Felsztynie pow. Stary Sambor w rodzinie księdza greckokatolickiego Apolinarego Męcińskiego. Żonaty (od 1911 r. z córką greckokatolickiego kapłana Atanazego Kotysa – Włodzimierą). Z małżeństwa mieli trójkę dzieci: Oresta i dwie córki Aleksandrę i Iwannę.
Studia teologiczne odbywał we Lwowie (pierwsze 3 lata) i Przemyślu (ostatni 4 rok). Wyświęcony na kapłana 1 września 1911 roku przez biskupa przemyskiego Konstantego Czechowicza. Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Текст поль./укр.

Emilian Kotys (1884-1948). Urodził się 8 września 1884 roku. Ukończył greckokatolickie Seminarium Duchowne w Przemyślu i w 1907 roku został wyświęcony na kapłana przez biskupa przemyskiego Konstantego Czechowicza. Był żonaty z Zofią z d. Wenhrynowicz (zmarła w 1939) z którą miał 3 dzieci: Mirosława, Iwannę i Bogdana. Piastował następujące stanowiska: 1909-1910 – wikariusz parafii w Rzeczycy pow. Rawa Ruska (uhnowski dekanat), a następnie jej administrator w latach 1910-1911. W latach 1911-1913 – administrator parafii w Woli Ceklińskiej pow. Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Nazwisko i imię – ostatnio sprawowany urząd – data śmierci

Abramowicz Andrzej – proboszcz w Nosowie – 20 grudnia 1816
Arcimowicz Teodor – proboszcz Perstunia – 8 października 1818
Aresztowicz Onufry – proboszcz w Hańsku – 25 kwietnia 1857
Aresztowicz Stefan – emeryt – 22 lipca 1838
Bańkowski Adam – proboszcz Hodyszewa – 28 sierpnia 1831
Baranowski Jan – proboszcz Bończy – 7 września 1816
Białostocki Grzegorz – proboszcz Świerszczowa – 25 lipca 1836

Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ Текст поль./укр.

Piotr Hardybała (1910-2003). Urodził się 11 lipca 1910 roku w Laszkach pow. jarosławski. Szkołę początkową skończył w rodzinnej miejscowości, gimnazjum zaś w Przemyślu. W latach 1932-1936 studiował w greckokatolickim Seminarium Duchownym w Przemyślu. 9 lutego 1936 roku został wyświęcony na kapłana przez przemyskiego biskupa Jozafata Kocyłowskiego. W latach 1936-1945 był administratorem parafii w Tudorkowicach sokalskiego dekanatu. Uniknął wysiedlenia na radziecką Ukrainę, ukrywając się w Laszkach u rodziców. W 1947 roku w ramach akcji „Wisła” został wysiedlony wraz z rodziną na Warmię i Mazury do powiatu morąskiego (przybył na miejsce w maju). Add a comment

МАТЕРІАЛИ ДО ІСТОРІЇ УГКЦ о. Петро І. Кушка ЧСВВ

Сьогодні ольштинська парафія відзначає 30-ліття свого існування. За цих тридцять літ відбулися такі великі зміни в Європі, в Польщі, в житті Греко-Католицької Церкви та української громади в Польщі, що деяким молодшим людям вже важко собі навіть уявити в яких умовах починала творитися ця парафія у 1979 році [1].

Add a comment

ДУХОВНИЙ ЗАПОВІТ ВИСОКОПРЕОСВЯЩЕННІШОГО ВЛАДИКИ МИРОСЛАВА МАРУСИНА Подаємо повний текст Духовного заповіту світлої пам’яті Владики Мирослава, який у формі радіо-запису можна послухати на сторінках Радіо Ватикан: (http://www.oecumene.radiovaticana.org/ucr/Articolo.asp?c=318309)

«Я, многогрішний раб Господа мого Ісуса Христа, недостойний архієрей Мирослав, перед останнім моїм віддихом і переходом з цього світу у вічність віддаю ще раз тут на землі славу, честь і поклін Пресвятій, одноістотній, животворній і нероздільній Трійці, Отцю і Синові і Святому Духові. Вірую сильно і визнаю все те, чого навчав Ісус Христос, що проповідували св. Апостоли, що учили святі і богоносні Отці, а зосібна Вселенські Собори, чого навчали римські Архієреї та що подає до вірування свята католицька Церква. У тій святій вірі я жив, сам її як єпископ проповідав і в тій вірі хочу вмерти з надією на воскресiння і на вічне життя та безконечне блаженство з Ангелами і Святими. Add a comment

Світлої пам’яті Архиєпископ Мирослав Марусин довгі роки свого життя проживав і працював у Римі. Однак, живим був його зв’язок з нашою Церквою у Польщі. Корисно пригадати, що в днях 21 червня – 7 липня 1984 року Владика відвідав вірних у Польщі і зустрівся майже з усіма громадами нашої Церкви (див. мапа візиту в галереї).
Ці архіпастирські відвідини були для нас надзвичайною і зворушливою подією. Багато-хто ніколи ще не бачив свого, східного владики. Старші у своїх пережиттях пригадували собі хвилини з далекого дитинства. Для вірних, які довгі роки переносили різні приниження та дорікання, – це був символічний знак повертання до нормальності. Всі побачили свого Греко-католицького єпископа, який приїхав, як високий ватиканський достойник, якого з належною пошаною приймали римо-католики. В тих днях, і також пізніше, Українці в Польщі «високо підняли свої голови», почулись повноцінними. Вдячність владиці Мирославу за його присутність залишається у нас на завжди. Add a comment

В 1917 році політична ситуація у Східній Європі змінювалася. Зміни відчувались також і в релігійному житті. Цього року із заслання повернулись до Львова між іншими Митрополит Андрей Шептицький, ЧСВВ, і Владика Йосиф Боцян (Читачеві з Польщі ми представили біографію Владики в місячнику „Благовіст” травень-червень 2006 р.). У нових обставинах прозвучало питання долі колишніх греко-католиків у Російській частині тодішньої Речі Посполитої (Республіки Польща). Add a comment